با توجه به اینکه قرآن مایه تبیین و روشنی همهچیز، «تبیناً لکل شی» و کتاب تشریع عالم است، و باوجود تأکید روایات اهلبیت عصمت و طهارت علیهم السلام بر محوریت قرآن در تمام علوم، سعی جدی در مکتب اسلامی بر این است که حکمتجویان (فرزندان) و خانوادهها اولاً انس با قرآن و ثانیاً تدبر در قرآن را محور همهی فعالیتهای خود کنند.
محوریت قرآن در مکتب اسلامی، علاوه بر اجرا در ظاهر برنامهها، در بطن و روح فعالیتها نیز حاکم و جاری است که از برکات انس و تدبر در قرآن، درک عمیق از دین، پابرجایی بر اصول و امهات نظام اسلام، جامعیت و حاکم شدن نورانیت قرآن بر ذهن حکمتجویان و خانوادهها میباشد.
برای رسیدن به این مهم، به تعریف صحیح و متقنی از زبان و ساختار قرآن رسیدهایم و یک نظام روشمند برای آن تعریف کردهایم که شرحش در این مختصر شایسته نیست و به همین نکته بسنده میکنیم که در این راه بهطور دقیق مبانی قرآنشناسی حضرت امام خمینی رحمه الله و علامه طباطبایی رحمه الله مورد بررسی و مطالعه قرار گرفته و برای تمام اقشار روش اجرایی تدوین شده است.